Dag 5 (5 april 2011)

Vanmorgen was ik iets eerder wakker. Nu stond ik om 9.45 buiten de deur. Eerst naar beneden voor het ontbijt. Deze keer met de trap want dat ging veel sneller. Op de tweede verdieping had je een mooi uitzicht op de vuilnisbelt van de binnenplaats.

Vuilnisbelt van de Chung King Mansions

Ontbijt vond plaats bij de Pakistaan, net als gisteren. Hij kwam dus niet uit India. Wel hebben ze een beetje dezelfde manier van omgaan met elkaar. Een klant noemen ze my friend of brother en als je iemand uit de zaak nodig hebt, dan roep je boss, boss. Ontbijt voor vandaag: een melkkoffie en twee van die pannekoeken. Machtig, dat waren ze wel. Daarom had ik er een bewaard voor de lunch.

Ontbijt

Op naar de metro. Deze keer tot aan station Tung Chung op het eiland Lantau, 12 haltes verder en nabij het vliegveld. Daar sloot ik in de lange wachtrij aan voor Ngong Ping 360 (een kabelbaan). Retourtje kostte een tientje, maar dan had je ook wat. De lijn is namelijk 5,7 kilometer lang en loopt over de heuvels naar het grote Boeddhastandbeeld. Aardige mensen in de cabine: een stel uit Maleisië, een Chinees stel en 3 Indiërs. En die kenden Holland maar al te goed. In Eindhoven waren ze ooit in een hotel geweest een ook het Schwarzwald en Brussel hadden ze gezien.

Kabelbaan naar Boeddha

Aangekomen bij het gelijknamige dorpje Ngong Ping, dat niet meer dan een verzameling souvenirwinkeltjes en eetgelegenheden was.

Dorpje Ngong Ping

Ik liep verder naar het grote Boeddhastandbeeld. En dat was me een bakbeest. Op een heuvel die te bereiken was met 268 trapjes stond het beeld van 34 meter hoog en 250.000 kilo zwaar. Een mooi gezicht en het was er erg druk. Af en toe begreep ik niet waar al die mensen vandaan kwamen. Veel gezinnen met kinderen en dat op een doordeweekse dag. Misschien vakantieperiode?

Boeddha op de heuvel

Even at ik nog mijn Indiase pannenkoek op en haalde ik onderaan een flesje water met een ijsje. Dat moest voldoende zijn voor hoogtepunt nummer 2: Lantau Peak, de op een na hoogste berg van Hong Kong (934 meter). Het bleek een steile klim te zijn met alleen maar trapjes over een lengte van 1,5 kilometer. Af te raden aan mensen met slappe knieën of zwakke benen. Onderweg kwam je dan ook vooral jonge mensen tegen. Wie weleens een berg is opgelopen weet dat iedereen altijd aardig is onderweg. Zo ook hier. Met een paar rust- en fotostops duurde de wandeling een uur en 20 minuten.

Pad naar Lantau Peak

Veel zag je niet meer naarmate je hoger kwam. Hier zat je in het wolkendek. Op de top heb ik toch mooie foto's kunnen maken en net voor het afdalen trok een deel van de bewolking alweer weg. De wandeling omlaag was in een kleine 45 minuten geklaard.

Op de top van Lantau Peak

Beneden aangekomen nam ik een noodlesoepje met ei en ham bij een echt Chinees eettentje. Gewoon zo'n lekker pauperkot. Daar eet je het best. Prijs deze keer: 26 HKD. Lekker soepje maar niet pittig.

Eettentje aan het begin van het pad naar Lantau Peak

Vervolgens weer naar het dorpje, de laatste foto's maken en op naar de kabelbaan. De wachttijd werd er al aangegeven: 45 minuten. Geduld hebben dus.

Wachten voor de kabelbaan

De terugrit was een stuk kouder omdat de temperatuur al iets lager lag en er via de onderzijde koude lucht in de cabine kwam. Ook nu konden we genieten van 25 minuten lang mooi uitzicht. Een absolute topper in Hong Kong. Dit is de nummer één op de lijst!

Beneden bij de terminal liep ik eerst nog een outletcenter in. Een flink winkelcentrum, maar niks te halen voor mij. Gauw nog even naar het toilet. Als je hier moet, dan is het zaak dat snel te doen, want anders is de ramp niet te overzien. Zal wel door het aparte eten komen. Last heb ik er nog niet van gehad.

Net voor het binnenlopen van de metro nam ik nog een kippastei plus een tonijnpastei. Niet zo lekker, veel te zoet. Toen de metro in naar het hostel.

In het hostel het reisverslag bijgewerkt en de foto's geüpload. 's Avonds ben ik nog even gaan wandelen over de avondmarkt. Die sloot om 12 uur. Altijd gezellig daar.