Dag 8 (8 april 2011)

De dag begon met een ontbijt bij de Pakistaan. Deze keer een geroosterd stuk witbrood met gevulde omelet en een koffie. Smaakte prima en maar 16 HKD.

Ik nam de metro naar een station drie haltes verderop. Kreeg er zelfs nog geld bij. HKD 6 extra. Af en toe staan er namelijk apparaatjes waar je de kaart over kunt laten glijden en dan krijg je zomaar een gratis ritje of extra saldo. Je vindt ze soms in winkelcentra en ook gisteren op de boot stond er een. Dat zou bij ons natuurlijk vragen zijn om misbruik. Hier werkt dat gewoon. Ik stapte uit bij halte Mong Kok waar men net de markt aan het opzetten was.

Opzetten van de Ladies' Market in Mong Kok

Volgens het Guinnnes Book of Records is dit het dichtstbevolkte gebied ter wereld. Er wonen 130.000 mensen per vierkante kilometer! Iedereen kan zich dus nu wel voorstellen wat voor een levendig geheel dit zou moeten zijn. Dat was het ook. Gigantisch druk en ontzettend lawaaierig. Overal mensen, auto's, taxi's, bussen. Duizenden winkeltjes en eetgelegenheden lagen er op een hoopje. Geen wonder dat men hier zo'n schrik heeft voor ziektes en epidemieën. Men wordt overal in Hong Kong opgeroepen om handen te wassen of te desinfecteren. Niet spugen op de grond en uitkijken met niezen.

Een van de vele markten in Mong Kok

Slager in een steegje

Ik begon op de ladies' market. Een markt met voornamelijk spulletjes voor vrouwen. Al lopend en af en toe etend en drinkend kwam ik weer op een andere markt uit aan de overkant van de grote Nathan Road. Weer hetzelfde circus. Ongelooflijk druk. Zoiets kunnen wij ons bijna niet voorstellen.

Drukte op de Ladies'  Market

Bij diverse kraampjes nam ik verschillende lekkernijen tot mij: visballetjes in pikante saus en pittige gehaktballetjes aan een stokje. Ook aan drankjes ontbrak het hier niet. Ik kocht een kokosmelksapje (bijzonder mild) en later nog een bamboesapje (erg zoet). Veel eet- en drinkgelegenheden zijn ketens die op meerdere plekken zitten. Ze maken gebruik van grappige namen en schattige logo's. Alles heeft in dit deel van de wereld een zeer hoge aaibaarheidsfactor. Het moet vooral lief zijn. Zelfs de mensen die er wonen. Altijd vriendelijk en met een glimlach. Dat kennen wij in Europa niet. Ze proberen je zo goed als mogelijk te helpen, ook al spreekt vrijwel niemand Engels. Ze kennen een paar getallen en dat wat op het menu staat, maar dat is meer omdat ernaast de vertaling in het Kantonees wordt weergegeven.

Visballetjes in pikante saus

Pikante gehaktballetjes

Straat in Mong Kok

Al die drukte werd vermoeiend. Toch maar eens verder dus en weer de metro in. Nu 5 haltes richting noorden. Het was weer gigantisch druk in de ondergrondse. Een lange rij mensen die allemaal dezelfde kant uitgingen. Heel toevallig moest ik daar ook net zijn.

Bij Sha Tin stapte ik uit voor een bezoek aan een tempel op de Po Fook heuvel. Compleet met boeddha's, wierook en herdenkingsruimtes voor de doden. Eigenlijk stond er een bezoek aan het Ten Thousand Buddha's Monastery op de planning, gelegen achter deze tempel. Dit is een tempel met 13.000 Boeddhabeeldjes. Helaas was het toeganspad vanaf de Po Fook tempel dicht. Achteraf bleek er een ander pad te zijn, maar daar kwam ik pas in het hotel achter.

Po Fook Tempel

Boeddha's bij de Po Fook Tempel

Uitzicht op 10.000 Buddha's Monastery

Tegen zessen naar beneden. Of toch niet? Nee, eerst een korte wandeling over een pad naar boven. Dacht dat daar wat moois te zien zou zijn. Op een beetje skyline na bleek er niets te zijn. Ik had geen zin meer om verder omhoog te lopen.

Skyline vanaf wandelpad

Beneden aan de heuvel lag het dorpje Pai Tau dat bestond uit Chinese huizen en traditionele winkeltjes en restaurantjes. Totaal anders dan de moderne gebouwen een paar meter verderop.

Pai Tau Village

Toen had ik zin in een koffie en dus op naar McCafé. De koffiebalie van McDonald's, nabij Jordan Street. Het werd een dubbele espresso. Die had ik nodig.

Na dit powershot was er weer genoeg energie voor nog twee uurtjes. Nogmaals liep ik over de naastgelegen avondmarkt van Temple Street. Veel kraampjes gekeken, maar alleen een kalender van Hong Kong gekocht. Eentje met elke maand een andere mooie foto en op de pagina eronder de maanden van 2011. Volgend jaar zou hij dus als wisselposter kunnen dienen in mijn flat. Er was een optreden van mensen die volledig in de Heer waren, compleet met speeches en dans. Hierna kreeg ik weer honger. Gekozen voor twee kipspiezen op de gezellige terrassen van de avondmarkt. Heerlijk mals kipvlees met pikante saus.

Religieus optreden bij Temple Street

Terrassen Temple Street

Nu maar eens richting hostel. Ik kon het niet laten om weer een aantal foto's te maken van de indrukwekkende verlichte borden. Om het af te maken volgde er nog een mangosapje. Genoeg voor vandaag. Morgen weer een dag. Dan de stranden van de New Territories. Even weg van de drukte.

Overdreven verlichte reclameborden op de
Chung King Mansions